در بسیاری از کشورها نظام‌های آموزشی علاقه‌مندند دانش‌آموزان لباسهای هماهنگ داشته‌باشند. در برخی کشورها هم دانش‌آموزان حق دارند لباسهای انتخابی خود را بپوشند.
هر دو گروه دلایل خاص خود را دارند.
گروه اول معتقد است لباس هماهنگ دانش‌آموزان را نظم می‌دهد، طبقات را از بین می‌برد و فکر دانش‌آموزان را متمرکز می‌کند.
گروه دوم معتقدند از همین دوره دانش‌آموزان باید حق انتخاب را تمرین و آزادی را تجربه کنند و با خلاقیت خود پیش بروند.
گروه اول معتقد است مدرسه باید فرقی با خانه داشته‌باشد و گروه دوم معتقد است اتفاقا مدرسه باید شبیه خانه و جامعه باشد.
گروه اول معتقد است مدرسه جایی برای مهمانی بچه ها نیست و گروه دوم معتقدند مدرسه پادگان نیست.
مدرسه‌ای در هندوستان و معتقد به لباس هماهنگ
مدرسه‌ای در یک کشور اروپایی و معتقد به تنوع
شما چه فکر می‌کنید؟
خوشحال می‌شویم نظرات شما مخاطبان گرامی را نیز در قالب دیدگاهی که می‌گذارید بشنویم.
بهمن ۲۳, ۱۳۹۶
دومئ بهتره اما اولی متمرکز میکنه و تفاوت مادی بچه ها به چشم نمیاد. هر کدوم خوبی های خودشون رو دارند.
بهمن ۲۴, ۱۳۹۶
هر دو روش افراطي
بهتر هفته يك بار الي بيشتر، بچه ها در انتخاب لباس آزاد باشن
بهمن ۲۴, ۱۳۹۶
قطعا با تنوع موافق هستم. هر فرد با خصوصیات و سلایق شخصی به دنیا میاد و حق داره برای پوشش هم مجزا تصمیم بگیره.
بهمن ۲۴, ۱۳۹۶
با توجه به فاصله طبقاتی همشکل و هماهنگ بودن مناسبتره اما اگر این فاصله ها نبود بله کاملا ورسته که مدرسه خانه دوم بچه هاست و باید رنگ و لباس دلخواه بپوشند
بهمن ۲۴, ۱۳۹۶
من شخصا با تنوع لباس موافقم. فقط به نظرم تو مدرسه و مهمتر از اون توي خانواده ها بايد اين ارزش جا بيفته كه ((نه همين لباس زيباست نشان آدميت)).
بهمن ۲۴, ۱۳۹۶
با لباس یکدست موافقم
تفاوت مدرسه ، خانه و مهمانی مشخص و فرهنگ پوشش های مناسب با جاهای مختلف نهادینه میشود
افکار بچه ها متمرکز به فضای مدرسه و رهایی از چی بپوشم معروف حداقل در مدرسه
بهمن ۲۴, ۱۳۹۶
من معتقدم روش دوم بهتره وبرای کودک آرامش بیشتری به همراه داره…. ،
از نظر بنده تفاوت طبقاتی پشت لباس پنهان نمیشه
بهمن ۲۴, ۱۳۹۶
به نظر من بچه ها باید حس آزادی در نوع، جنس و رنگ لباس خودشون را تجربه کنند. از طرفی مراکز والدین و کودکان را تشویق به استفاده از لباسهای راحت و ساده کنند. یکی از ارزشهای زندگی، سادگی بود.پس چقدر خوبه که با دادن حق انتخاب و ترویج ارزش سادگی در زندگی، کودکان سالمی را برای زندگی در تنوع فرهنگی آینده آماده کنیم. ضمن اینکه لباس یک دست ، کسالت و یکنواختی را بهمراه خواهدداشت و بچه ها را در چارچوب و قید و بند یک دسته یا گروه یکسان بعنوان دانش آموزان یک مدرسه در می آورد و تفاوتهای فردی و هویت فردی آنها را کم رنگ خواهد کرد.
بهمن ۲۴, ۱۳۹۶
به نظر من هر کسب هر لباسی به انتخاب خودش باید بپوشه و کودک از کودکی یاد میگیره که از داشته هاش لذت ببره به انتخاب دیگران احترام بزاره و انتخاب آزادانه داشته باشه
پوشیدن لباس یکدست منجر به حذف یکسری آموزش ها از طرف مدرسه میشود چون مدرسه جامعه ای کوچک برای کودکان است و در هیچ جای دنیا یکدستی در جامعه وجود ندارد و آموزش نظم هم می‌توان در برنامه ای غیر از لباس ایجاد کرد مثل نظم در زمان
بهمن ۲۴, ۱۳۹۶
من دومی را می پسندم. بچه ها حق انتخاب دارند. تنوع رنگ و مدل دارد. خانه و مدرسه در یک راستا هست.
بهمن ۲۴, ۱۳۹۶
لباس هماهنگ مثل نظام هماهنگ .مثل جامعه یک شکل .مثل عقاید یکسان و….. برای من تداعی همه اینهاست … حکومت نظامی .نظام اجباری . اجبار در مثل هم دیگر بودن …. در حالی که ما متفاوتیم …. من با نوع دوم موافقم و.. تنوع تفاوت .خلاقیت ابتکار صمیمیت از دل این داستان موج می زنه
بهمن ۲۴, ۱۳۹۶
لباس هماهنگ یادآور پادگان و نظام آموزشی برآمده از تفکر یکسان سازی است که خود ریشه در مدرنیزاسیون و نگاه ماشینی به انسان دارد. با دومی موافقم به این شرط که محدودیتی برای پوشیدن لباسهای گران قیمت گذاشته شود.
بهمن ۲۴, ۱۳۹۶
به نظر من دومی بهتر است اگر بچه ها عادت داشته باشن که لباس های همدیگر رو ببین و این جریان براشون عادی بشه شاید نا خوداگاه جامعه کمتر به سمت ظاهر و لباس پیش بره.البته تمرکز حواس بچه ها را هم از مسائل آموزشی کمتر کنه.
بهمن ۲۴, ۱۳۹۶
با سلام …
من فکر میکنم لباس یه شکل هم منظم میکنه بچه ها رو هم با توجه به اینکه تنوع در لباس یکی از مهمترین عامل جلب توجه برای بچه هاست عدم تمرکز و پایه چشمو هم چشمی رو بدنبال داره …
بهمن ۲۴, ۱۳۹۶
با توجه به تجربه شخصی خودم از لباس هماهنگ و اجباری در ایران ، می گم که لباس آزاد و سلیقه ای بهتر هست. آدم ها راحت تر در قالب خود واقعی شون هستند و به خصوص در دوره نوجوانی از ابراز خودشون در قالب لباس ، به عنوان یکی از راه های ابراز هویت، لذت می برند. در هر صورت اختلاف طبقاتی و اقتصادی یک حقیقت در جامعه هست و در هر صورت درگیر بودن ذهن یک نوجوان با لباس و ظاهرش وجود داره. حذفش صورت مسأله رو پاک نمی کنه.
بهمن ۲۴, ۱۳۹۶
سلام.بنده موسس و مدیر مهد کودک هستم.و بنظر بنده لباس فرم و یکدست خیلی بهتره،من در دوران مدرسه خودم که دهه ۶۰ بوده کامل بیاد دارم .بچه های خانواده های فقیر یا متوسط همیشه چشمشان دنبال لباسهای شیک و متنوع بچه پولدارها بوده ،و تاثیر زیادی در احساسات و روحیه بچه ها داشت،و درگیری ذهنی که چرا ما نداریم….مرتب بودن وبا نظم بودن هم که دلیل مهم دیگه هست.
بهمن ۲۴, ۱۳۹۶
fatemeh madani:
من با گروه اول موافقم
اول اینکه به نظر من هر جایی لباس مناسب خودش را می طلبد مطمئنا شما لباسی که مخصوص محل کار هست در مهمانی نمی پوشید
دوم هم سطح سازی بچه ها مهم هست و اینکه بچه ها درگیر چی بپوشم نباشند خصوصا در خانواده های ضعیف که خود این عمر ممکنه برای بعضی از بچه ها باعث عدم اعتماد به نفس بشود
ولی برای اینکه خود بچه ها هم حق انتخاب داشته باشند دو کار می،شود کرد یا چند مدل ( دو یا سه مدل) لباس فرم مدرسه باشد که بچه ها حق انتخاب داشته باشند یا یک روز در هفته روز لباس آزاد باشد
بهمن ۲۴, ۱۳۹۶
اگر به صورت تلفیقی باشد خوب است یعنی یک ماه را در طول سال تحصیلی به بچه ها فرصت و آزادی انتخاب بدهتد.
بهمن ۲۴, ۱۳۹۶
لباس منظم بهتراست اما درروزهایی لباس ازاد اعلام گردد
دبستان دخترانه شادی .رشت
بهمن ۲۴, ۱۳۹۶
دومی بهتره
بچه ها وقتی تو مدرسه ای ثبت نام میشن به نوعی از هم تفکیک شده و در واقع دانش آموزان تقریبا هم سطح در یک مدرسه ثبت نام میکنن.
بنابر این تاکید بر داشتن فرم لباس یکسان حداقل برای این مشکل نیست.
بهمن ۲۴, ۱۳۹۶
سلام
به نظر من حق پوشش آزاد و انتخابی از حقوق کودکان و در مقیاس بزرگتر همه ی انسان هاست.
البته در جوامع سنتی که “همرنگ جماعت” شدن ارزش است بدیهی ست که کودکان را نیز اجبار به پوشیدن لباس همسان کنند.
بهمن ۲۴, ۱۳۹۶
من نوع اول رو مي پسندم
بهمن ۲۴, ۱۳۹۶
من فکر میکنم هر دو دیدگاه درست و منطقی هستند و شایسته است از هر دو بهره گرفت، تا دانش آموزان هم مفهوم احترام به قانون و مقررات و یکسان بودن انسان ها در رنگ و لباس را درک کنند و هم در روز های خاصی در هفته با رعایت قوانین با خلاقیت و سلیقه خودشون پوششی اختیاری داشته باشند.
مسیله پوشش مناسب جدا از مباحث مذهبی از آداب معاشرت می باشد که اجرای دایمی لباس هماهنگ در مدرسه،کسب مهارت کودکان در موضوع را نفی می‌کند.
بهمن ۲۴, ۱۳۹۶
با لباس یکدست موافق نیستم.
در کشوری مثل ما، مطمئنا به محض آزادی و مختار شدن بچه ها برای پوشیدن لباس دلخواه، در برخی موارد شاهد مسابقه پدر مادرها در پوشوندن لباس های مختلف و مدل های مختلف به بچه ها خواهیم بود. نیازمند زمان خواهیم بود تا فرهنگ مدرسه و سادگی جابیافتد و مطمئنا فراگیر خواهد شد و بعد از گذشت زمان، فرهنگ لباس مناسب مدرسه، فراگیر خواهد شد.
سپاس که روز و روزگارتان در کنار و به فکربچه های ایران است.
بهمن ۲۴, ۱۳۹۶
به نظر من تنوع در لباس پوشیدن بهتره… اگرچه شاید بد نباشه اصول و چارچوبهای کلی در مورد لباسی که بچه ها برای مدرسه انتخاب می کنن تبیین بشه… مثلا بچه ها بدونن لباسشون باید راحت و تمیز باشه، گرونقیمت نباشه که نگران خراب شدنش باشن (و در ضمن اختلاف طبقاتی رو نشون نده)، حتی شاید بشه سبک لباس پوشیدن رو مشخص کرد، مثلا لباس نیمه رسمی (که می شه تعریفش کرد)… بقیه اش رو بذاریم بر عهده بچه و سلیقه اش و حالش تو اون روز
بهمن ۲۴, ۱۳۹۶
باسلام یک دست بودن باعث نظم و انضباط میشه و ازطرفی باعث اجباری پوشیدن فرم مدرسه میشه مدل دوم میتونه باعث بی نظمی از نظر ظاهری بشه ولی یک نوع دادن حق انتخاب و آزادی درپوشیدن لباس مدرسه هست واینکه شاید هم بشه از هردو مدل یک مدرسه استفاده کردبطورمثال روزهای زوج و فردقرار دهند برای هردومدل یا هفتگی و ماهانه باشه که حق انتخاب بچه ها داشته باشند و اجباری در کار نباشه
بهمن ۲۴, ۱۳۹۶
سلام. داشتن تنوع در لباس پوشیدن ، مناسب تر است. برای یاد دادن نظم به کودکان بهتر است از اهرم‌های دیگری استفاده شود. کودکان آزادی را باید از کودکی بیاموزند.
بهمن ۲۴, ۱۳۹۶
سلام هر دو خوب هستند بسته به شرایط یک کشور دارد. کشوری که تضاد طبقاتی درآن کم باشد انتخاب لباس به عهده بچه ها شاید مشکل ساز نباشد اما در کشورهایی که تضاد طبقاتی زیاد است این ممکن است که تفاوت نوع لباس ها روی روحیه بچه ها تاثیر خاص بگذارد البته خود لوازم التحریرو کیف بچه ها هم می تواند نشان دهنده تفاوت مادی باشد.
می شود برای اینکه این قضیه در گزینه دوم خودنمایی نکند لباسهایی در رنگها و مدلهایی مختلف با قیمت هایی برابر قرار داده شود و بچه ها از بین این لباسها و … انتخاب خود را انجام داده و استفاده کنند. زیرا تنوع رنگ و … خود بر روحیه و زیبایی و جذابیت مدرسه ها تاثیرگذار است.
بهمن ۲۴, ۱۳۹۶
من فکر میکنم لباس انتخابی برای دانش‌آموزان گزینه مناسب‌تری باشد. حق‌انتخاب،آزادی پوشش تاثیرات مثبتی در فرایند آموزشی دارد. لباس متحدالشکل القا کننده رویکرد نظم است و همانگونه که میدانیم تاکید بر نظم و انضباط از بین برنده خلاقیت استو تفاوتهای کودکان را نادیده میگیرد. از طرفی حق انتخاب پوشش به مسئله مالکیت بر بدن اشاره دارد. اینکه افرادی برای پوشش کودک تعیین و تکلیف کنند بر بدن آنها مسلط شده‌اند